امروز در وبلاگ روابط Gottman ، ما از برنامه نویسی که به طور منظم برنامه ریزی شده است ، استفاده می کنیم تا مقاله مورد علاقه خود را به اشتراک بگذاریم - یک نظر درباره نیویورک تایمز. نویسنده کسی نیست جز استاد محبوب MIT ما ، Sherry Turkle. او را از سریال اخیر ما درمورد روابط در عصر دیجیتال به یاد می آورید؟ اطلاعات بیشتر را اینجا ببینید

ترکل در جدیدترین مقاله خود به ساختارشکنی از پیامدهای روانشناختی و اجتماعی ارتباطات مجازی ادامه می دهد ، این بار با تأکید بر تأثیر انقلاب "سلفی" بر روابط ما با خودمان و دیگران. قابل توجه است که اخیراً "سلفی" توسط کلمات آکسفورد به نام کلمه سال 2013 برگزیده شد. اطلاعیه کامل را می توانید در اینجا بخوانید.

ترکل تعجب می کند که آیا می توانیم از روابط خود با فناوری به اندازه کافی فاصله بگیریم تا واقعاً به سمت یکدیگر بگردیم. او توضیح می دهد که ، گرچه ما دائماً اطرافیان خود را در حالت مکث قرار می دهیم تا از جریان اعلان هایی که از فضای مجازی ما را رها می کنند ، جنجال بزنیم ، "ما دیگر به عنوان وقفه دچار وقفه نمی شویم. اما آنها حل و فصل کردن در گفتگوهای جدی با خودمان و سایر افراد را دشوار می کنند زیرا از نظر عاطفی ، ما خود را در دسترس قرار می دهیم تا از همه چیز دور شویم. "

ترکل با انتقادهای زیادی روبرو می شود ، که توسط برخی به عنوان تبلیغ کننده پیشگویی های افراطی و آخرالزمانی با یک انتقاد شخصی علیه ارتباطات مجازی (و درک محدود از ارتباطات مجازی) رد می شود. اما ترکل نمی خواهد تکنولوژی مدرن را محکوم کند. او مانند بیشتر ، او از قدرت فن آوری برای پیوند دادن مردم به زمان و مکان استفاده می کند. اما او توانایی ما در برقراری و حفظ ارتباطات عمیق ، معنادار و عاطفی را در حضور دستگاههای ما زیر سوال می برد. او پیشنهاد می کند که حواس پرتی بی پایان که ایجاد می کنند تهدیدی برای توانایی ما برای لذت بردن از شرکت ساده و کاملاً کامل از یکدیگر است.

حقیقت این است که چشم انداز کاملاً خوش بینانه ای که ترکل از ده ها سال پیش تحقیقات خود را آغاز کرد - عقیده ای که فناوری به ما ابزاری می دهد تا به خود و یکدیگر نزدیک شویم - با تکامل این ابزارها تکامل یافت.

داستانهایی که ترکل جمع آوری کرده و اکنون با خوانندگان خود به اشتراک می گذارد ، پاسخ به سؤالاتی را نشان می دهد که کمتر کسی احساس راحتی می کند در عموم مردم بپرسند. بسیاری از افراد با پیغام وی پیوند برقرار می کنند ، احساس می کنند که آنها تنها در تنش در نتیجه انقلاب فنی تنها نیستند. اینکه دیگران سرخوردگی و نگرانی خود را از ارتباط مجازی با یکدیگر در میان بگذارند. اینکه آنها هنگام برخورد با تأثیرات قطع اتصال در عصر دیجیتال ، در شرایط خوبی قرار دارند.

مقاله ای که امروز با هم به اشتراک می گذاریم با یک تماس جدی برای اقدام به پایان می رسد:

دختری 14 ساله به من می گوید که چگونه او پدر و مادرش را که می تواند هنگام شام با او درگیر کند ، می گوید: "بابا ، متوقف کن Googling. من به جواب درست اهمیت نمی دهم. من می خواهم با شما صحبت کنم. "یک پسر 14 ساله بازتاب می دهد:" مردم نمی دانند که بعضی اوقات شما فقط می توانید از پنجره یک اتومبیل نگاه کنید و ببینید که جهان در حال گذر است و این فوق العاده است. می توانید فکر کنید. مردم آن را نمی دانند. "سلفی ، مانند همه فناوری ها ، باعث می شود تا ما به ارزشهای انسانی خود تأمل کنیم. این یک چیز خوب است زیرا ما را به چالش می کشد تا بفهمیم واقعاً چیست.

به استفاده خود از فناوری فکر کنید. آیا خودتان یا عزیزانتان متوجه می شوید که در الگویی قرار می گیرند که از اتصال کامل شما جلوگیری می کنند؟ آیا خود را در موقعیت های صمیمی - در رختخواب با شریک زندگی خود ، در یک روز ناهار با یک دوست ، در یک میز شام با خانواده خود جدا می کنید؟ با نزدیک شدن به تعطیلات (و حتی بعد از عزیمت آنها!) ما شما را ترغیب می کنیم ، از فرصتهایی برای حضور کامل استفاده کرده و به سمت پیشنهادات برای ارتباط عاطفی بگردید. تلفن های همراه ، پیج و لپ تاپ خود را کنار بگذارید و عمیقاً با آنهایی که دوست دارید ارتباط برقرار کنید.

منبع : ثانیکالا