دکتر گوتمن در پرفروش مشهور خود «هفت اصل برای ایجاد کار در ازدواج» ، درباره اهمیت سنت در ایجاد و حفظ فرهنگ پویا خانوادگی صحبت می کند: ایجاد مجموعه ای از آداب و رسوم ("مانند یک شام یکشنبه در خارج") ، آیین ها ("مانند یک شامپاین نان تست بعد از تولد هر نوزاد ") و اسطوره ها (" داستانها (اعضای خانواده می توانند به خودشان بگویند ... که توضیح می دهد که بخشی از گروه آنها به چه معناست ")).

در توسعه این سنت ها و فرهنگ خرد خود ، خانواده ها می توانند معنای مشترک ایجاد کنند. منظور ما این است که از طریق به یاد آوردن گذشته ، ضمن حفظ انعطاف پذیری لازم برای رشد مشترک در آینده ، یک حس ریشه دار ارتباط برقرار کنیم - درک ، قدردانی ، و تشویق یکدیگر به دنبال رویاهای شخصی و مشترک.

اما چگونه می توانیم این درک و تقدیر را به دست آوریم؟

دکتر گوتمن هنگام صحبت کردن در مورد رویاهای یکدیگر ، سؤالهای مستقیم و مستقیم را ترغیب می کند. در کتاب The Relationship Cure ، وی یکی از موارد مورد علاقه خود را معرفی می کند:

"داستان در پشت آن چیست؟"

رویاها ، همانطور که دکتر گوتمن توضیح می دهد ، تمایل دارند روایتی بیایند. روایتی مبنی بر اینکه خواب بیننده اغلب خوشحال است که اگر از یک شنونده کنجکاو سؤال کند به اشتراک می گذارد! علاقه نشان دهید و ممکن است با یک داستان عالی به شما پاداش داده شود - و ارتباط محکم تری با داستان نویس داشته باشید.

خلاصه اینکه ، زمان ما برای این پست عمدی بوده است.

از قصه های هانوکه گرفته تا "یک کارولین کریسمس" ، تعطیلات همیشه زمانی برای قصه گویی بوده است. در طول نسل های مختلف ، شخصیت هایی مانند Scrooge ، Grinch ، Tiny Tim و سیندی لو که کاملاً تصور کرده اند. این شخصیت ها برای احساسات و بشریت ما جذاب هستند. اما این شخصیت ها و داستان هایی که در آن زندگی می کنند ، فراتر از ایجاد خنده یا اشک ، سعی می کنند مطابق فلسفه و پیشینه فرهنگی نویسندگان خود «درست» و «اشتباه» را تعریف کنند.

داستان های خانوادگی اغلب به همان روش کار می کنند ، اما می توانند تأثیر به مراتب قدرتمند تری داشته باشند! هنگامی که اعضای نسل های قدیمی داستان های شخصی خود را می گویند ، به جوانان هدیه می دهند: اطلاع از تاریخ و سیستم ارزشی خانواده خود (و دسترسی به همه جوکهای درخشان). داستانهای خانوادگی که به نظر می رسد در فرهنگ عامه سرچشمه گرفته اند ، که کاملاً از تاریخ دور می شوند ، ممکن است دانشهای متفاوتی به دانشمندان نسل جدید ببخشند - درک چگونگی روایتگر خود و خانواده خود در رابطه با جهان.

وقتی داستانهای خانوادگی را به اشتراک می گذاریم ، اغلب از طریق ارتباط عاطفی می توانیم به درک متقابل عمیق تری برسیم. ما در مورد داستان نویس و در مورد خودمان می آموزیم. ما با هم گره خورده ایم.

چه داستان گو باشیم و چه شنونده ، غالباً احساس می کنیم که به رسمیت شناخته می شویم ، با توجه و محبت ، احترام و قدردانی از نقش خود در خانواده ، هویت و ارتباط ما با قبیله به دست می آوریم.

برای داستان پردازی بیشتر وقت بگذارید و بهترین هدیه ممکن را به یکدیگر هدیه دهید - هدیه اتصال به خانواده - یک حس تقویت هویت ، میراث و معنای مشترک.

منبع : ثانیکالا